การฉีดขึ้นรูป (moulding) เป็นกระบวนการผลิตชิ้นส่วนจากพลาสติกทั้งแบบเทอร์โมพลาสติกและเทอร์โมเซ็ตติ้ง หรือวัสดุอื่น ๆ รวมถึงโลหะ แก้ว ยางยืดและขนมหวานวัสดุถูกนำเข้าลงในถังที่มีความร้อน ผสมกัน และถูกบีบอัดเข้าสู่ช่องพักของแม่พิมพ์ที่ทำให้เย็นและแข็งตัวเป็นรูปร่างของช่องพักหลังจากผลิตภัณฑ์ถูกออกแบบโดยทั่วไปโดยนักออกแบบอุตสาหกรรมหรือวิศวกร แม่พิมพ์จะถูกทำโดยช่างแม่พิมพ์ (หรือช่างเครื่องมือ) จากโลหะ โดยทั่วไปเป็นเหล็กหรืออลูมิเนียม และถูกกลึงด้วยความแม่นยำเพื่อสร้างลักษณะของชิ้นส่วนที่ต้องการการฉีดขึ้นรูปเป็นเทคนิคที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตชิ้นส่วนต่าง ๆ ตั้งแต่ชิ้นส่วนที่เล็กที่สุดจนถึงแผงตัวถังของรถยนต์ทั้งหมด

เครื่องหล่อหรือตายเป็นคำที่ใช้บ่อยในการอธิบายเครื่องมือที่ใช้ในการผลิตชิ้นส่วนพลาสติกในกระบวนการหล่อ เนื่องจากแม่พิมพ์มีค่าใช้จ่ายสูงในการผลิต จึงมักถูกใช้เฉพาะในการผลิตจำนวนมากเท่านั้น เมื่อมีการผลิตส่วนประกอบหลายพันชิ้น แม่พิมพ์ทั่วไปถูกสร้างขึ้นจากเหล็กที่แข็งแรง, เหล็กที่ผ่านการแข็งตัวล่วงหน้า, อลูมิเนียม, และ/หรือสังกะสีเบอริลเลียม การเลือกวัสดุในการสร้างแม่พิมพ์เป็นเรื่องหลักการเศรษฐศาสตร์ โดยทั่วไปแล้ว แม่พิมพ์ที่ทำจากเหล็กมีค่าใช้จ่ายสูงกว่า แต่อายุการใช้งานที่ยาวนานของมันจะชดเชยค่าใช้จ่ายเริ่มต้นที่สูงกว่าในจำนวนส่วนที่ทำได้มากกว่าก่อนที่จะสึกหรอ แม่พิมพ์เหล็กก่อนถูกทำให้แข็งแล้วมีความต้านทานการสึกหรอและใช้สำหรับความต้องการปริมาณที่น้อยกว่าหรือชิ้นส่วนที่ใหญ่กว่า ความแข็งของเหล็กปกติอยู่ที่ 38-45 บนเกณฑ์ร็อกเวลล์-ซี แม่พิมพ์เหล็กที่แข็งแรงถูกอบความร้อนหลังจากการเจียระหว่างการเคลือบผิว เหล่านี้เป็นสินค้าที่ดีที่สุดในเรื่องความต้านทานการสึกหรอและอายุการใช้งาน ความแข็งปกติอยู่ในช่วงระหว่าง 50 ถึง 60 ร็อกเวลล์-ซี (HRC) แม่พิมพ์อลูมิเนียมสามารถมีราคาถูกกว่ามาก และเมื่อออกแบบและเครื่องกลึงด้วยอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่ทันสมัย สามารถเป็นเศรษฐกิจสำหรับการอัดรูปที่เป็นจำนวนหลายหมื่นหรือแม้แต่แสนชิ้น ทองแดงเบอริลเลียมถูกใช้ในพื้นที่ของแม่พิมพ์ที่ต้องการการกำจัดความร้อนอย่างรวดเร็วหรือพื้นที่ที่เกิดความร้อนจากการเฉือนมากที่สุด แม่พิมพ์สามารถผลิตได้ทั้งโดยใช้เครื่องจักร CNC หรือโดยใช้กระบวนการเครื่องจักรกัดกระแทกไฟฟ้า